با استفاده از کدهای نسبتاً پیچیده ای می توان ساختاری نرم افزاری (و به تبع آن، سخت افزاری) را آمادۀ پذیرش تغییر در نظام درونی خود، با توجه به عوامل خارجی کرد.
به چنین فرآیندی، ایجاد هوش مصنوعی گفته می شود.
اولین کار کرد برای کنسول های بازی، ایجاد حرکات و اعمال متناسب برای شخصیت هایی است که توسط بازیکن کنترل نمی شوند.
این فناوری اولین بار در کنسول های نسل دوم به کار رفتند و به مرور بیشتر توسعه یافتند.
امروزه می توان در زمینه های دیگری نیز از هوش مصنوعی برای بازی های ویدئویی بهره برد. مثلاً می توان به طور خودکار سطح سختی یا آسانی بازی را با توجه به توانایی های بازیکن تغییر داد و یا محیط بازی،
مراحل و حتی موسیقی را با توجه به شرایط بازیکن ایجاد کرد.
طراحی هوش مصنوعی برای شخصیت های خارج از کنترل بازیکن در یک بازی استراتژیک، بسیار پیچیده است.
